Zastosowanie terapii integratywnej
W psychoterapii integratywnej można wyróżnić kilka podejść: eklektyczne, integracji teoretycznej, asymilatywne oraz integrację przez czynniki wspólne. Podstawą pierwszego jest poszukiwanie najlepszej techniki, metody dla konkretnego problemu. W drugim podejściu syntezuje się dwa lub więcej nurtów, żeby udoskonalić istniejące teorie. W podejściu asymilatywnym integruje się nurty, ale przy zachowaniu wyraźnej dominacji jednego z nich. W ostatnim podejściu terapeuta poszukuje czynników leczących w różnych formach terapii- wyodrębnia te, które są skuteczne. Ze względu na elastyczność i otwartość terapeutów pracujących w tym nurcie, terapia integratywna jest bardzo dobrym rozwiązaniem niemal we wszystkich przypadkach.
Cel i efekty terapii integratywnej
Ponieważ psychoterapeuci mogą dobierać swobodnie metody, horyzont psychoterapeutyczny znacznie się poszerza, więc i proces terapii może przebiegać efektywniej. W terapii tej stosuje się metody, które mogą rzeczywiście pomóc klientowi, a nie te, które psychoterapeuta lubi, i do których jest przyzwyczajony. Celem terapii jest skuteczna pomoc klientowi w problemie, z którym przychodzi.
