Dlaczego bezrobocie jest destrukcyjne?
Aby człowiek mógł dobrze funkcjonować musi mieć poczucie jasności sytuacji, kontroli nad otoczeniem oraz możliwość kontaktu z innymi ludźmi. Bezrobocie natomiast utrudnia rozwój umiejętności, kompetencji. Brak pracy często oznacza też utratę kontroli nad swoim życiem. Bezrobocie wywołuje w człowieku wiele negatywnych emocji. Bezrobotnemu często towarzyszy rezygnacja, poczucie beznadziei, poczucie bierności, agresja, wysokie napięcie, co może powodować wchodzenie w sytuacje konfliktowe. Osoba bezrobotna najczęściej obwinia się, a myśl o braku kompetencji powoduje obniżenie samooceny. Gdy stracimy pracę, po fazie szoku a następnie oswojeniu z sytuacją, pojawia się pesymizm i apatia. Prowadzi to do izolacji społecznej i redukcji oczekiwań życiowych.
Utrata pracy. I co dalej?
Ważne, aby podczas szukania pracy, umieć zagospodarować sobie czas. Bezrobocie nie musi oznaczać bezczynności. Dobrze wykorzystać ten czas na robienie rzeczy, które dają człowiekowi poczucie sensu i satysfakcji, np. na poświęcenie większej uwagi dzieciom, realizację hobby czy wolontariat. Trzeba także pamiętać, że w krótkiej perspektywie czasowej kiepska praca jest lepsza niż żadna, ponieważ pozwala na utrzymywanie kontaktów społecznych. Niestety jeżeli przez dłużysz czas utrzymuje się stan nieadekwatnego zatrudnienia, może pojawić się uczucie niepewności, brak satysfakcji, pogorszenie nastroju. Mimo że najczęściej nie jesteśmy winni utracie pracy, to my jesteśmy odpowiedzialni za wyjście z bezrobocia. Musimy odzyskać kontrolę nad swoim życiem. Ważne, aby nie ograniczać się do realizacji podstawowych potrzeb. Kiedy np. uda się zapłacić rachunki np. dzięki pomocy społecznej czy pracy na czarno, człowiekowi wydaje się, że skoro udaje się tak żyć, to nic nie trzeba zmieniać. Nie wolno tracić aspiracji i się poddawać. Jeżeli straciłeś pracę i nie radzisz sobie z nową sytuacją, zgłoś się na konsultację z psychologiem. Możemy Ci pomóc.
